بانک مقالات تاریخ

ابتناي نظام آموزش ‌هاي سنتي در دوران صفوي- قاجاري بر آموزش قرآن و متون ديني، علاوه بر ايجاد تاثير اساسي در ادبيات مکتوب، اجزا و واحدهاي بياني بسياري در زبان روزانه مردم- چه زبان طبقات باسواد و تحصيل کرده و چه زبان طبقات عوام- نيز ايجاد کرده چنان که بخش بزرگي از ادبيات گفتاري مورد استفاده در زندگي هر روزه اين مردم به نوعي برگرفته از عبارات و اذکاري است که در قرآن و فرهنگ ديني و مذهبي آمده است. همچنين بخش قابل توجهي از شيوه ‌هاي بيان غير گفتاري ايرانيان در اين دوران نيز تحت تاثير يا اصولا فرآورده حضور و بروز آموزه ‌هاي ديني و مذهبي در بستر زندگي روزانه است که اجزاي نشانه شناختي عمومي موجود در روابط اجتماعي اين مردم را در چارچوب فرهنگ ديني تعريف کرده است. ايرانيان در روابط متقابل از جمله در سلام و احوال پرسي، عبارات دعايي، نفرين‌ ها، فحش ‌ها، سوگندها و جز آن ‌ها انبوهي از عبارات ديني و مذهبي را به طور مستقيم به کار مي برده ‌اند و به علاوه از طريق بستر تفهمي دين- بنياد يا دين- پرورد اجتماعي، بسياري از رفتارها و علايم غير زباني مورد استفاده در ايجاد ساز و کارهاي بياني را درک و تفسير مي‌کرده ‌اند.