پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 5:02 PM
8 : تاريخ نامه ايران بعد از اسلام (نشريه دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تبريز) بهار و تابستان 1390; 1(2):167-196. |
نگرشي بر تحولات ژئوپليتيکي مناطق همجوار ايران (آسياي مرکزي، خزر و قفقاز) |
نايبيان جليل* |
* گروه تاريخ، دانشگاه تبريز |
منطقه قفقاز به دليل اهميت استراتژيکي و وجود منابع غني همواره از زمان هاي بسيار دور تا کنون به عنوان يک واحد ژئوپليتيکي کم نظير در دنيا مطرح است. به طور اعم حساسيت منطقه به عنوان کانون توجهات بين المللي همواره مطمع نظر قدرت هاي بيگانه در طول تاريخ قرار گرفته، به نحوي که اين توجه طمعکارانه به همراه مشکلاتي که از نظر ساختار قوميت هاي گوناگون وجود داشته سبب شده است که در منطقه نوعي تنش و عدم ثبات وجود داشته باشد. اين منطقه پس از فروپاشي اتحاد شوروي سابق همواره شاهد مناقشاتي بوده است که خواه ناخواه بر گستره فضاي استراتژيک همجوار ايران تاثيرگذار بوده اند. بحران هاي متعدد موجود از جمله جدايي طلبي هاي مردم آجاريا و آبخازي هاي گرجستان و درگيري هاي قره باغ و طالشان در جمهوري آذربايجان بخشي از بحران هايي است که هنوز نه به شکل آشکار، بلکه همانند آتش زير خاکستر امنيت منطقه را تهديد مي کند. مواضع چند سال اخير دولتمردان جمهوري آذربايجان در ناسازگاري با جمهوري اسلامي ايران براي تامين منافع خود در درياي خزر، رزمايش هاي متعدد اين کشور که با کمک و تجهيز آمريکا و ترکيه صورت مي گيرد، از آن جمله است. نيز سياست هاي دفاعي ـ امنيتي روسيه بر اساس تغيير ميدان بازي و مقابله با چالش هاي مذکور در خارج از محيط فدراسيون روسيه و تا حدامکان دورتر از مرزهاي جغرافيايي و امنيتي اين کشور و اميدواري «پوتين» به تحکيم پايه هاي قدرت خويش در درون کشور و قبضه کردن قدرت در «کرملين» و «دوما» که اندک اندک براي مقابله با نفوذ آمريکا و ناتو و ترکيه آماده شود، در اين مسير قابل ارزيابي است. |
كليد واژه: تحول ژئوپليتيکي، آسياي مرکزي، خزر، قفقاز، آذربايجان |
نسخه قابل چاپ |