بانک مقالات تاریخ

مسيحيان از بزرگ ترين اقليت هاي ديني در دوره ساساني به شمار مي رفتند. با توجه به اين که حکومت ساساني بر بن مايه هاي آيين زردشتي استوار بود، مناسبات دربار ساساني با مسيحيان، از جمله مباحث درخور توجه در دوران مورد نظر، به شمار مي رود که در مطالعات تاريخي کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از اينرو، در پژوهش حاضر، ضمن مروري مختصر بر چگونگي ورود مسيحيت به ايران در دوره اشکاني و گسترش آن در عصر ساساني، سياست حکمرانان ساساني در مناسبات با مسيحيان ايران، بررسي مي شود. بخش ديگري از اين پژوهش به رسميت يافتن مسيحيت در امپراتوري روم، استقلال کليساي ايران از ساختار کليساي روم، چگونگي اختلافات داخلي مسيحيان تا پايان دوره ساساني و تاثير اين رخدادها بر مناسبات دربار ساساني با مسيحيان ايران، اختصاص دارد. در تدوين اين نوشتار، علاوه بر مطالعه گزارش هاي وقايع نگاران سرياني و مسيحي قرون اوليه ميلادي، چگونگي توصيف مناسبات دربار ساساني با مسيحيان در آثار مورخان و نويسندگان مسلمان، مورد توجه قرار گرفته است. روش مورد استفاده در اين پژوهش تاريخي، تحليل داده هاي جمع آوري شده از منابع مکتوب با رويکردي توصيفي - تحليلي است.

 نسخه قابل چاپ