بانک مقالات تاریخ

نيروهاي نظامي بريتانيا پس از صد و پنجاه سال سلطه بر خليج فارس، در سال هاي پاياني دهه 1960 منطقه را ترک کردند. بر اساس دکترين نيکسون که در تاريخ 25 جولاي 1969 در يک کنفرانس مطبوعاتي در گوام مطرح شد، دو دولت ايران و عربستان سعودي به عنوان دو قدرت ممتاز در منطقه، اين فرصت را يافتند که خلا موجود را پر کنند. به اين ترتيب منافع ملي و منطقه اي دو کشور همسايه، بيش از پيش به هم گره خورد. انعکاس مناسبات احتياط آميز دو کشور در مطبوعات آن ها، که به نوبه خود فاقد شخصيت مستقل بودند، به وضوح قابل تشخيص است. در اين پژوهش به چهار رويداد «انعکاس مرگ ملک فيصل، سفر ملک خالد به ايران، مشاجره بر سر تغيير نام خليج فارس و تاسيس خبرگزاري خليج،» در سطح مطبوعات دو کشور پرداخته مي شود. مساله اصلي در اين تحقيق، نحوه عملکرد لايه زيرين و ناپيدايي است که در موقعيت هاي مختلف، چگونگي انعکاس اخبار و تحليل حوادث را به مطبوعات ديکته مي کرده است. يافته هاي اين تحقيق، با استفاده از روش تاريخي و به کمک اسناد آرشيوي آشکار مي سازد که در عربستان سعودي وزارت اطلاعات آن کشور و در ايران، علاوه بر دربار، وزارت امور خارجه مطبوعات را در توزيع و چگونگي انعکاس اخبار هدايت مي کرده اند.

 نسخه قابل چاپ