بانک مقالات تاریخ

چالش ميان علويان و عباسيان در تحولات قرن دوم هجري موضوع شناخته شده اي است، اما يکي از مهمترين نمادهاي اين چالش در جريان مقابله منصور و محمد بن عبداله، يعني ابعاد مختلف دستگيري حسنيان در زندان هاشميه، نيازمند بررسي هاي دقيقتري است. اين مقاله بر آن است تا با رويکردي توصيفي - تحليلي و با واکاوي روايات، ابتدا به چرايي زنداني شدن حسنيان پرداخته، سپس با توجه به اختلافي که در تعداد و مصاديق حسنيان محبوس شده وجود دارد، با بازکاوي اين موضوع، گزارشي دقيقتر از حسنيان زنداني شده ارايه دهد.
نتايج اين بررسي نشان مي دهد که نااميدي منصور از دستيابي به محمد و ابراهيم، فرزندان عبداله محض و نوميدي از بيعت اين دو تن، خليفه عباسي را وادار به نوعي گروگان گيري کرد تا ضمن وارد ساختن فشار رواني اقدامي هيجاني و بي برنامه را بر آنان تحميل کند. اين اقدام همچنين حذف حاميان اصلي حرکت محمد را به دنبال داشت، به طوري که نه تن از زندانيان در دوران حبس جان باختند.

 نسخه قابل چاپ