بانک مقالات تاریخ

در سال ‌هاي اخير و به دنبال نگارش تاريخ ‌هاي مبتني بر داده ‌هاي شفاهي، بسياري خواسته يا ناخواسته سنت شفاهي و تاريخ شفاهي را با هم يکي انگاشته و در تعريف معنا و تبيين اصطلاح تاريخ شفاهي دچار سهوهايي بنيادي شده ‌اند. گردآوري داده ‌هاي تاريخي بر اساس روايات و اخباري که سينه به سينه نقل شده ‌اند پيشينه‌ اي به مراتب طولاني ‌تر از روش علمي تاريخ شفاهي؛ يعني، گردآوري اطلاعات تاريخي بر مبناي مصاحبه هدفمند، فعال و آگاهانه دارد.
تاريخ شفاهي تفاوت ‌هايي بنيادي با سنت شفاهي دارد. سنت شفاهي شيوه و راه انتقال سازوکارهاي فرهنگي و عمومي از نسلي به نسل ديگر است. اگر چه سنن شفاهي در جوامع گوناگون شباهت ‌هايي با يکديگر دارند، عواملي چون گوناگوني نژاد، اختلاف مذاهب و جغرافياي طبيعي و انساني تفاوت‌ هايي اساسي در آنها ايجاد کرده است.
تاريخ شفاهي، که امروزه در گردآوري شواهد، مدارک و توليد اسناد از روش‌ هاي علمي بهره‌ مي ‌برد، در تحقيقات خود به طور عمده از روش مصاحبه استفاده مي‌ کند. از اين شيوه زماني به طور گسترده و علمي استفاده گرديد که ضبط صوت ‌هاي قابل حمل اختراع شد و ذخيره ‌سازي شاهد گفتاري را ممکن نمود. همچنين تداوم و توسعه دموکراسي در دنياي مدرن، عملکرد اين شيوه را به تمامي طبقات و اقشار جامعه مدني گسترش داد. بنابراين، در اين مقاله ضمن بازکاوي سنت شفاهي و پيشينه آن در جوامع مختلف و تبيين ويژگي ‌ها و کارکردهاي اساسي آن، به مقايسه تحليلي سنت شفاهي با روش علمي تاريخ شفاهي پرداخته مي ‌شود.

 نسخه قابل چاپ