مقالات علوم سیاسی

علوم سياسي در ايران با اين انتقاد روبرو بوده است که با عمل فاصله بسيار دارد، بومي نشده و جايگاه مناسب خود را نيافته است. به نظر مي رسد که يکي از عوامل عمده ضعف پژوهش در علوم سياسي در کشورمان عدم توجه جدي به امر «نقد» باشد. هدف از اين تحقيق بررسي جايگاه نقد در پژوهش علوم سياسي در ايران است و بدين منظور، مجلات تخصصي علوم سياسي مورد بررسي ميداني قرار گرفته اند. در همين راستا، گونه هاي مختلف نقد دسته بندي شده و طي يک بررسي کمي تعداد و حجم آثار اختصاص يافته به نقد در مقايسه با کل آثار سنجيده شده اند. براي شناخت بهتر جايگاه نقد در پژوهش علوم سياسي، يافته هاي مربوط به مطالب انتقادي در مجلات تخصصي علوم سياسي با يافته هاي مشابه در گزيده اي از مجلات رشته ادبيات (که رشته اي بومي به شمار مي آيد و سنت ديرپايي از نقد در آن جريان دارد) مقايسه گشته اند. آمارها نشان مي دهند که 8.2 درصد عناوين و 4.5 درصد حجم مطالب منتشر شده در مجلات پژوهشي علوم سياسي به مطالب انتقادي اختصاص دارند که از ارقام مشابه در مجلات رشته ادبيات اندکي مطلوب تر است، اما ضعف سنت نقد در پژوهش علوم سياسي در ايران را آشکار مي سازد. به علاوه، بررسي گونه هاي مختلف نقد در مجلات پژوهشي علوم سياسي نشان مي دهد که 91 درصد تعداد و 84 درصد حجم مطالب انتقادي، «نقد کتاب» بوده اند. ارقام مشابه در رشته ادبيات مشخص مي کند مجلات اين رشته بيش از مجلات علوم سياسي به ساير گونه هاي نقد توجه مبذول مي دارند.

 نسخه قابل چاپ