پاسخ به:مقالات زبان های خارجی
جمعه 1 اردیبهشت 1391 5:36 PM
| 6 : پژوهش زبان هاي خارجي 1387; -(48 (ويژه نامه آلماني)):93-105. |
| ورودي (Input) در يادگيري زبان دوم |
| علي اكبري احمدرضا* |
| * گروه زبان آلماني، دانشكده زبانها و ادبيات خارجي، دانشگاه تهران، ايران |
|
يادگيري يك زبان جديد در كنار زبان هاي اول، يعني زبان هاي مادري را يادگيري زبان دوم مي ناميم. شيوه هاي يادگيري زبان دوم بر حسب عواملي نظير سن يادگيرنده، هدف يادگيري و نيز ميزان مطلوب تسلط به زبان جديد تغيير مي يابند. اين مساله حايز نقش بزرگي است كه آيا زبان جديد به صورت سنتي يا به عبارت ديگر حضور در كلاس درس و توسط دروس تعليمي آموخته شود، يا بدون آن. بنابراين يادگيري زبان دوم به دو نوع هدايت شده و هدايت ناشده تقسيم مي شود، در حالي كه در يادگيري هدايت ناشده زبان دوم محوريت يادگيري بر روي ارتباط نزديك و فعال با زبان دوم و يا افراد تكلم كننده آن زبان مي باشد و در واقع امر يادگيري بصورت نامنظم و بدون سيستم انجام مي پذيرد، در يادگيري هدايت شده زبان دوم اين امر توسط دروس برنامه ريزي شده و داراي سيستم صورت مي گيرد. در هنگام يادگيري زبان دوم بايد واج شناسي و دستگاه صوتي زبان جديد (در كنار ديگر قسمت هاي تشكيل دهنده آن زبان جديد) ياد گرفته شود. در دستگاه صوتي با سه مرحله ورودي (Input)، پردازش (Verarbeitung) و خروجي (Output) مواجه هستيم. مقاله حاضر مبحث ورودي را كه بيش از هر چيز به قدرت شنوايي فرد يادگيرنده بستگي داشته و در عين حال تحت تاثير دانش زباني او نيز مي باشد، بردسي مي كند و و فرآيندهاي مختلف اين پديده را مورد مداقه و ارزيابي قرار مي دهد. |
| كليد واژه: ورودي، خروجي، پردازش، واج شناسي، دستگاه صوتي، زبان دوم |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
