مقالات زبان های خارجی

در سالهاي اخير شاهد نوزايي تحقيقات علمي در زمينه آزمون دانش واژگانيم (باكمن، 2000). اما توجه بيشتر محققان به بعدگستردگي واژگاني معطوف بوده است و ديگر جوانب اين دانش مانند ژرفا، توان پذيرشي - فعال كمتر مورد توجه واقع شده است (ريد، 2007؛ نيشن، 2001؛ وشه و پريبخت، 1996) پژوهش حاضر به بررسي متغيرهاي پيش بيني دانش واژگان بااستفاده از چارچوب سه بعدي هنريكسن (1999) يعني: گستردگي، ژرفا و پذيرشي - فعال در دو سطح توانش زباني ضعيف و قوي در بين فراگيران زبان انگليسي مي پردازد. 73 زبان آموز كه در دانشگاه و موسسات آموزش زبان انگليسي به تحصيل مشغول بودند، در اين پژوهش شركت كردند. با توجه به ميانگين و انحراف معيار در آزمون تافل، آزمودني ها به دو گروه ضعيف و قوي تقسيم شدند. بعد وسعت دانش واژگاني آزمودني ها با سنجش اندازه واژگان (نيشن و بگلار 2007) و آزمون واژگان از بسامدهاي مختلف (زروا 2005) و بعد پذيرشي - فعال به وسيله ابزاري نوين كه براي اين منظور طراحي شده بوده، اندازه گيري شد. بعد ژرفاي دانش واژگان آزمودني ها با آزمون سنجش ژرفاي واژگان كايان (2002) اندازه گرفته شد. بررسي نتايج آزمون رگرسيون گام به گام، حاكي از آن است كه بهترين مدل براي پيش بيني دانش كلي واژگان براي گروه ضعيف مدل تك پش بين اندازه واژگان و براي گروه قوي مدل تك پيش بين دانش افراد از واژه ها با از دسته هاي بسامدي مختلف است. پژوهش حاضر با بحث درباره يافته ها و پيشنهادهايي براي طراحي آزمون هاي واژگان خاتمه مي يابد.

 نسخه قابل چاپ