مقالات زبان های خارجی

منظور از واژه آرايي با واژه هاي همگون، اين است كه اين گونه واژه آرايي بر دو يا چند پايه واژگاني استوار است كه به گونه اي چشمگير با هم، هم گونند. به اين مفهوم كه در ريخت، ساخت، آهنگ و... شبيه يكديگر ند. دو واژه «همگون» را دو پايه جناس مي ناميم. پيداست كه اين گونه واژه ها در عين اين كه از يك سو همگوني دارند ناگزير بايد از سويي ديگر ناهمگوني و دوگانگي داشته باشند، در غير اين صورت دو يا چند واژه نخواهند بود و به عنوان يك كلمه با معاني متفاوت در نظر گرفته مي شوند. از اين رو با تكرار واژگان، يعني استفاده از دو واژه همگون (دو پايه جناس) آهنگي پديد مي آيد كه سبب شكوفايي و تجلي بلاغت مي شود و كه فراتر از زير و بم كلمات است. جناس در زبان هاي روسي و فارسي داراي گونه هاي متفاوتي است كه اين گونه هاي متفاوت بر اساس دوگانگي متفاوت دو پايه جناس پديد مي آيند و هر گاه اين دو واژه علاوه بر هم گوني، داراي دوگانگي نوشتار باشند، با يكديگر جناس لفظي و هر گاه دوگانگي ساختاري باشد، جناس مركب محسوب مي شوند. در اين مقاله سعي بر اين است كه با بررسي دلايل بوجود آمدن جناس هاي لفظي و مركب در زبان هاي روسي و فارسي، اين واژگان را براي خوانندگان ملموس تر و قابل درك تر كنيم.

 نسخه قابل چاپ