پاسخ به:بانک مقالات رشته کودکان استثنایی
جمعه 1 اردیبهشت 1391 1:51 PM
| 2 : پژوهش در حيطه كودكان استثنايي پاييز 1388; 9(3 (پياپي 33)):203-210. |
| تاثير خودآموزي کلامي بر بهبود نشانه هاي مرضي کودکان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي |
| هاشمي نصرت آباد تورج*,بيرامي منصور,اقبالي علي,واحدي حسين,رضايي رسول |
| * دانشگاه تبريز |
|
هدف: در اين پژوهش اثر خودآموزي کلامي بر علايم مرضي کودکان مبتلا به اختلال بي اعتنايي مقابله اي مورد بررسي قرار گرفت. روش: با بهره گيري از طرح نيمه آزمايشي، نمونه اي شامل 40 نفر از دانش آموزان پايه چهارم و پنجم مبتلا به اختلال بي اعتنايي مقابله اي از مدارس ابتدايي شهر تبريز انتخاب و پس از جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوري اطلاعات: شامل ملاکهاي تشخيصي DSM-IV-TR و پرسشنامه علايم مرضي کودکان (CSI-4) (فرم معلم) بود. در فرايند اجرا، گروه آزمايش به مدت 12 جلسه يک ساعتي طي 6 هفته تحت آموزش خودآموزي کلامي قرار گرفت و گروه کنترل هيچ مداخله اي دريافت نکرد. يافته ها: نتايج حاصل از روش تحليل کوواريانس يک راهه نشان داد که کاربرد و آموزش خودآموزي کلامي موجب بهبود نشانه هاي مرضي دانش آموزان واجد اختلال بي اعتنايي مقابله اي مي شود. نتيجه گيري: با استفاده از اين روش آموزشي – درماني مي توان به بهبود نشانه هاي مرضي دانش آموزان داراي اختلال بي اعتنايي مقابله اي کمک کرد. |
| كليد واژه: اختلال نافرماني مقابله اي، خودآموزي کلامي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
