پاسخ به:بانک مقالات حقوق
چهارشنبه 20 اردیبهشت 1391 4:23 PM
2 : مدرس علوم انساني زمستان 1380; 5(4 (پياپي 21)):21-36. |
مبناي مسوليت مدني متصدي حمل و نقل در كنوانسيون حمل و نقل تركيبي بين المللي كالا و مقايسه آن با حقوق ايران |
تفرشي محمدعيسي,كاميار محمدرضا |
در اين مقاله مبناي مسؤوليت متصدي حمل و نقل در كنوانسيون 1980 سازمان ملل متحد در مورد حمل و نقل تركيبي بين المللي كالا و حقوق ايران بررسي و مقايسه شده است. ابتدا معلوم گرديده كه در مقررات حقوق ايران و همچنين كنوانسيون حمل و نقل تركيبي بين المللي، مبناي اين مسؤوليت ، تقصير متصدي حمل و نقل است. در هر دو مقررات موضوع بررسي، لازم نيست زيان ديده تقصير متصدي حمل را ثابت كند، بلكه اگر مدعي زيان بتواند وقوع ضرر را ثابت كند؛ تقصير متصدي حمل و نقل در وقوع ضرر به عنوان فرض قانوني، مفروض و در نتيجه، مسؤوليت وي در جبران ضرر ثابت مي باشد و براي اثبات عدم مسؤوليت، متصدي حمل و نقل بايد معافيت خود را ثابت كند. در ادامه، ماهيت حقوقي تعهد متصدي حمل و نقل مبني بر سالم رساندن كالا بررسي شده و معلوم گرديده كه در مقررات داخلي حقوق ايران، اين تعهد از نوع تعهد به نتيجه است، حال آنكه در مقررات كنوانسيون حمل و نقل تركيبي بين المللي كالا، تعهد مذكور از نوع تعهد به نتيجه است. نتايج عملي اين تفاوت، هنگام اثبات معافيت از مسؤوليت متصدي حمل و نقل آشكار مي شود؛ زيرا برحسب آنكه تعهد متصدي حمل، تعهد به نتيجه يا تعهد به وسيله، امري كه اثبات آن براي معافيت متصدي حمل و نقل لازم است، متفاوت خواهد بود. در پايان مقاله مسؤوليت متصدي حمل و نقل، ناشي از فعل غير (كارگران و نمايندگان او) و مبناي حقوقي آن بررسي شده است. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |