بانک مقالات حقوق

خوشوقتم که خود را در ميان دوستانم مي بينم: هر جا که سروکاري با حقوق دارد، خواه دانشکده باشد يا کانون سردفتران، در واقع بين دوستانم هستم و احساس غريبي نمي کنم. امروز، چون اعلام نشده موضوع سخنراني چيست، به عنوان مقدمه عرض مي کنم، در عين حال که مي خواهم جايگاه ثبت اسناد و سردفتري را در ايجاد صلح اجتماعي و از بين بردن جنگ، (جنگ نه با اسلحه، جنگي که صلح اجتماعي را به خطر مي اندازد) نشان دهم، نقدي هم از سياست قضايي بکنم و در خلال آن مطالبي را که مربوط به دفتر اسناد رسمي است به عرض برسانم.

شيوه کار من اين است که مقدمه را از مسايل بسيار ساده آغاز مي کنم: در امور اجتماعي دو ارزش والا داريم که گاه در مقام اجرا مزاحم يکديگرند: اين دو ارزش يکي نظم است و ديگري عدالت. نظم به اين معناست که روند کارها و پديده ها بر طبق قانون و قاعده انجام شود. بدهکار بداند که بايد سرانجام بدهي خود را بپردازد و طلبکار مطمئن باشد که قوه قضائيه آماده است تا حق او را از کساني که مي خواهند به آن تجاوز بکنند بستاند. قوه مجريه در کار قوه مقننه دخالت نکند و قوه مقننه به قوه قضاييه تجاوز نکند؛ قوا هر کدام به جاي خود و در جاي شايسته خودشان قرار گيرد.

بايد افزود که، تمام اين ضرورت ها مقدمه براي رسيدن به عدالت است. چرخ ها بايد به گونه اي جريان يابد که به عدالت منتهي شود. اين نظم چهره اي از عدالت صوري است. ولي، براي رسيدن به عدالت ماهوي، عناصر ديگري هم لازم است. چانکه گفته اند، نظم در زندان نيز نظم است ولي اين نظم مطلوب جامعه نيست. نظمي مفيد است که مقدمه براي رسيدن به عدالت باشد ...

 نسخه قابل چاپ