بانک مقالات حقوق

ماهيت نظام هاي دادرسي در چگونگي شناسايي عملکرد دادرسان و اصحاب دعاوي موثر است. در نظام اتهامي، از جمله، هر شخص متهم خود را تحت تعقيب قرار مي دهد و دعوا شي متعلق به طرفين است. در اين نظام دادرسي همچون يك پيكار تن به تن قضايي تلقي مي شود که قاضي در آن دخالتي جز اينكه بگويد چه كسي برنده است ندارد. هدف دادرسي تنها فصل خصومت است نه كشف حقيقت. تفتيشي بودن نظام دادرسي مدني بدين معنا است كه قاضي در دادرسي اختيارات گسترده اي دارد که از اين رو، به او قاضي پويا يا فعال گفته مي شود. در اين نظام قاضي در تلاش است تا حقيقت را كشف و عدالت را اجرا كند. اين دو نظام معايبي به همراه دارند که از جمله مي توان به اطاله دادرسي و افزايش هزينه ها اشاره نمود. در تحولات جديد و امروزي، به دليل بروز اشکالات متعدد، اين دو نظام به سوي ادغام در يکديگر حرکت کردند تا هم به مقتضيات نظام دادرسي اتهامي پاسخ داده شود و هم به لوازم نظام تفتيشي. اين نظام جديد که مبتني بر هر دو مفهوم عمومي يا خصوصي بودن دعوي مدني است، از دو مرحله آماده سازي پرونده و مرحله محاكمه بهره مي برد تا در رسيدگي ها تسريع شده و هزينه هاي آن كاهش يابد. نظام دادرسي ايران نيز مصون از تغييرات و تحولات نبوده است.

 نسخه قابل چاپ