بانک مقالات حقوق

فلسفه حقوق مالكيت فكري بر دو مبحث بنيادين استوار است: مفهوم حق مالكيت فكري و توجيه اين حق. تاريخ حقوق ايران براي شناسايي مفهوم حقوق مالكيت فكري با سه دشواري مواجه بوده است: آميختن مالكيت اعتباري و مالكيت حقيقي، آميختن تصرف و مالكيت، و ضرورت عين بودن مبيع. در توجيه مالكيت فكري نيز مي توان به سه امر استدلال كرد: مالكيت فكري همچون حق طبيعي، مالكيت فكري همچون شخصيت، و مالكيت فكري همچون امتياز. سعي اين مقاله آن است كه با تحليل خطايي كه حقوق سنتي از ديرباز به آن مبتلا شده، هم در مفهوم مالكيت هاي فكري بازانديشي كند و هم توجيهي ديگر بر آن بيابد. حقوقدانان مايلند هر رابطه اي را در چارچوب مالكيت فهم كنند اما ضرورتي نيست كه هرگونه حق معنوي به مالكيت تحويل شود؛ مي توان محق بود ولي مالك نبود و نيز مي توان زيان به حقوق معنوي را از دريچه مسؤوليت مدني نگريست.

 نسخه قابل چاپ