بانک مقالات حقوق

پرسش اصلي مقاله حاضر اين است که جنس فلسفي گزاره هاي حقوق بشري (مثلا موجود در اعلاميه حقوق بشر يا متون نظير آن) چيست و حقوق و تکاليف يا بايد و نبايدهاي موجود در آن، از منظر نظري به چه پشتوانه اي مستند است. فرضية مقاله اين است که استناد حقوق بشر به طبيعت، استدلالي است از لحاظ نظري غلط اما علت دوام آن اين بوده که عملا مفيد انگاشته شده است؛ حقوق بشر، در تحليل نهايي، به چيزي به جز توافق مصلحت جويانه عقلا مستند نيست و نتواند بود. نظريه قراردادي-اجماعي مورد دفاع اين مقاله، يونيورساليسم حقوق بشر را به نوعي ماهيت متمرکز انسان شناسانه، با دو وجه تمايلات مشترک غريزي (متعلق به عموم) و صوابديدهاي مشترک عقلي (خاص عموم جوامع رشد يافته با معيارهاي گستره و عمق آموزش و رفاه و تامين اجتماعي) مستند مي کند. اين مقاله به روش تحليلي نوشته شده است.