بانک مقالات حقوق

سعادت انسان از نگاه متفکرين دوره يونان باستان و عصر حاکميت کليسا، در گرو حرکت در مسيري بود که طبيعت يا خدا برايش مقدر ساخته بود، و اين انديشه وجود داشت که اطاعت از فرامين فيلسوفان و احکام کشيشان (حاکمان)، جامعه بشري را به کمال خويش رهنمون خواهد کرد. اما پس از قرون 15 و 16 ميلادي به تدريج اين انديشه شکل گرفت که غايت، خود انسان است و نه چيزي خارج از دايره نيازهاي اين جهاني او. در راستاي اين نگرش، جامعه و حکومت مسوول خوشبختي انسان در همين جهان تلقي شد. مقاله حاضر در پي آن است که با توجه به پيامدهاي اين دگرگوني انديشه در شکل گيري ذهنيتي "تکليف مدار" يا "حق مدار"، امکان تدوين اعلاميه اي حقوق بشري به شيوه امروزي آن (اعلاميه جهاني حقوق بشر، مصوب 1948) را در دوره پيشامدرن بررسي کند.

 نسخه قابل چاپ