بانک مقالات جغرافیا

منطقه مورد مطالعه، بخشي از رشته كوه بينالود است كه بين عرض هاي جغرافيايي´36^o11 و´36^o30 شمالي و طول هاي جغرافيايي´35 58^o و 59^o شرقي واقع شده است. هدف اين پژوهش بررسي دقيق نقش تكتونيك فعال در توسعه ساختارها، بر اساس بررسي هاي مورفوتكتونيكي و مورفومتري است. اولين گام به منظور انجام مطالعات مورفوتكتونيكي در منطقه مورد مطالعه، تهيه اطلاعات لازم و موجود از قبيل نقشه هاست. در اين راستا، نقشه هاي توپوگرافي با مقياس 1.50000 تهيه گرديد و به وسيله نرم افزار ArcGIS ديجيتايز شد. سپس محاسبات مورفومتري به طور دقيق و كامل به وسيله اين نرم افزار انجام گرفت و نتايج حاصل تفسير شد. با توجه به انديس هاي مورفومتري محاسبه شده (نامتقارن بودن حوضه آبريز، سينوسيتي پيشاني كوه، درصد مسطح شدگي پيشاني كوهستان، و نسبت پهناي كف دره به ارتفاع آن) منطقه مورد مطالعه به طور كلي از نظر تكتونيكي فعال است، ولي با توجه به تقسيم بندي انجام شده، فعاليت نسبي در همه جا يكسان نيست. وجود آبراهه هاي گسلي (تاثير زمين ساخت بر ايجاد شبكه آبراهه ها) و مخروط افكنه هاي جوان در راس مخروط افكنه هاي قديمي، گواه بالاآمدگي شديد در امتداد گسل هاي جوان مجاور دشت است، و اين نظر را تحكيم و تقويت مي كند كه بينالود به خاطر موقعيت خاص زمين ساختي كه دارد (محل برخورد صفحات ايران و توران و زمين درز پالئوتتيس) از لحاظ تكتونيكي فعال و در حال بالا آمدن است.