بانک مقالات جغرافیا

در اين مقاله، براي تحليل آماري و همديدي مه هاي فرودگاه اردبيل، از آمار پنج ساله (2008-2004) ايستگاه هواشناسي همديد فرودگاه اردبيل، شامل متوسط دماي هوا، دماي نقطه شبنم، رطوبت نسبي، سرعت باد، مقدار ابر و تغييرات بيست و چهار ساعته فشار جو براي روزهاي مه آلود با بيست و چهار ساعت قرائت در شبانه روز استفاده شده است. براي مدل بندي پيش بيني مه و بررسي همبستگي آن با ديگر عناصر جوي، از مدل رگرسيون چندگانه و ضريب همبستگي رتبه اي پيرسون و داده هاي ساعات 03 و 15 گرينويچ استفاده شد كه بيشترين وقوع پديده مه را داشتند و انواع مه از نظر توانايي ديد، به رتبه هاي 2 تا 4 درجه بندي شدند. سپس، نقشه هاي هم فشار و هم رطوبت سطح زمين، ارتفاع ژئوپتانسيل تراز 500 هكتوپاسكال جو و سرعت و جهت بادهاي آن تراز براي روزهاي همراه با مه استخراج و بررسي شدند. با بررسي نقشه هاي گفته شده براي 500 روز مه آلود، الگوهاي همديد مولد مه، شناسايي و مناسب ترين ساعات پرواز براي ماه هاي مختلف سال، ارائه شد. در ميان عناصر اقليمي مورد بررسي، رطوبت نسبي، بيشترين همبستگي را با توانايي ديد ايستگاه دارد. از كل مه هاي منطقه، 40.8 درصد تشعشعي، 31.4 درصد جبهه اي و 27.8 درصد فرارفتي هستند. الگوهاي همديد موثر در تشكيل مه، نفوذ زبانه هاي پرفشار شمالي و شمال غربي در سطح زمين و وجود جريان هاي كاهنده و فزاينده ارتفاع ژئوپتانسيل تراز 500 هكتوپاسكال بودند. بهترين زمان براي انجام عمليات پروازي فرودگاه اردبيل در ماه هاي آوريل، مي، سپتامبر و اكتبر از ساعت 08 تا 14 گرينويچ، در ماه هاي نوامبر، دسامبر، ژانويه، فوريه و مارس از ساعت 09 تا 12 گرينويچ و در ماه هاي ژوئن، ژوئيه و اوت از نيم روز تا نزديكي هاي غروب است.

 نسخه قابل چاپ