پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 11:13 AM
10 : پژوهشهاي جغرافياي انساني (پژوهش هاي جغرافيايي) تابستان 1389; 42(72):157-166. |
حاشيه نشينان و ارتکاب جرايم اجتماعي مطالعه موردي: شهر يزد |
حكمت نيا حسن,افشاني سيدعليرضا* |
* دانشکده علوم اجتماعي، دانشگاه يزد |
حاشيه نشيني يکي از پيامدهاي صنعتي شدن و رشد شهرها در کشورهاي مختلف، اعم از توسعه يافته يا در حال توسعه است. حاشيه نشيني پديده اي ناميمون و ناهمسو با ساير ابعاد جامعه تلقي مي شود، چرا که به نوبه خود پيامدهاي متعددي براي جامعه به دنبال دارد که يکي از مهم ترين آنها رشد انحراف اجتماعي است. هدف تحقيق حاضر بررسي رابطه حاشيه نشيني با ارتکاب جرايم اجتماعي در شهر يزد بوده است. فرضيه اصل تحقيق اين است که بين وضعيت بد اقتصادي و معيشتي حاشيه نشينان و ارتکاب جرايم اجتماعي آنها رابطه وجود دارد. روش تحقيق از نوع پيمايشي بوده است. جامعه آماري تحقيق را کليه خانوارهاي ساکن در حاشيه شهر يزد تشکيل مي داد. با توجه به پراکندگي متغير اصلي تحقيق در پيش آزمون انجام شده و سطح اطمينان 95 درصد، نمونه اي به حجم 282 نفر از ساکنان مناطق حاشيه اي شهر يزد انتخاب و به صورت حضوري با آنها مصاحبه شد. طبق يافته هاي تحقيق بين بيکاري، درآمد خانواده و ارتکاب جرايم اجتماعي رابطه معني داري وجود دارد. افراد بيکار و با درآمد پايين نسبت به افراد شاغل و افراد با درآمد بالا بيشتر مرتکب جرايم اجتماعي شده اند. همچنين نتايج تحقيق نشان داد که بين مهاجرت، تحصيلات پدر، تحصيلات مادر و ارتکاب جرايم اجتماعي رابطه معني داري وجود ندارد. نتايج اين تحقيق، همسو با نظريات قشربندي اجتماعي و به ويژه نظريه محروميت و همچنين نظريه فشار است که مدعي است افراد به دليل داشتن مشکلات اقتصادي و کمبود درآمد از يک سو و مقايسه خود با ديگراني که در شهر هستند از سوي ديگر، تمايل زيادي به ارتکاب رفتار مجرمانه پيدا مي کنند. |
كليد واژه: حاشيه نشيني، جرايم اجتماعي، فقر، بيکاري، شهر يزد |
نسخه قابل چاپ |