بانک مقالات جغرافیا

روند توسعه تابعي از عوامل اکولوژيکي، اقتصادي و اجتماعي دروني و بيروني هر جامعه اي است. از آنجا که نمود عيني ساختارهاي بخش کشاورزي در هر جامعه روستايي مبتني بر نظام هاي بهره برداري آن جامعه شکل مي گيرد، لذا تغييرات آن در ساختارهاي کشاورزي نيز تاثيرگذار خواهد بود. امروزه تهيه مواد غذايي و توليد محصولات کشاورزي براي تامين نيازهاي غذايي جمعيت هر دم رو به افزايش، و تامين امنيت غذايي، از الزامات توسعه پايدار به شمار مي آيد، و اين رسالت اغلب به عهده جامعه روستايي است. از اين رو شناخت دقيق نظام هاي بهره برداري مي تواند نقش تعيين کننده اي در توسعه پايدار روستايي داشته باشد. بنابراين تاکيد بر تحقيق در نظام هاي بهره برداري کشاورزي خانوادگي، به ويژه پس از اجراي اصلاحات ارضي که در ايران بروز يافته اند، از ارکان اصلي مطالعه توسعه پايدار نواحي روستايي کشور به شمار مي آيد. بر اين اساس مقاله حاضر، به تحليل نقش نظام بهره برداري خانوادگي در توسعه پايدار روستاهاي شهرستان قير و کارزين در استان فارس مي پردازد. در اين مطالعه ابتدا کليه روستا هاي شهرستان که کشاورزي (زراعت) در آنها رايج بوده، با استفاده از شاخص هاي مرسوم توسعه، طبقه بندي گرديده و سپس روستاهاي مورد مطالعه از طريق نمونه گيري انتخاب شده اند. براي تعيين نقش نظام بهره برداري خانوادگي در توسعه پايدار روستايي نيز ابتدا با مقايسه شاخص هاي مربوط به نظام هاي بهره برداري کشاورزي، توسعه روستايي و توسعه پايدار، شاخص هاي مشترک استخراج شدند و از بين آنها سه شاخص امنيت غذايي، مشارکت و استفاده از نهاده هاي بومي ملاک عمل قرار گرفت. سپس علاوه بر داده هاي موجود در سرشماري هاي عمومي، برخي از اقلام اطلاعاتي از طريق مطالعه ميداني و تکميل پرسشنامه گردآوري شدند و در نهايت با استفاده از روش هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد که نظام بهره برداري خانوادگي ارتباط مستقيمي با توسعه پايدار روستايي دارد و مي تواند در توسعه پايدار روستايي شهرستان قير و کارزين نقش موثري داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ