بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

در ادبيات مالي، مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي، رابطه بين ريسک سيستماتيک يا بتا با بازده مورد انتظار هر دارايي را نشان مي دهد. يکي از مشکلات اساسي که مديران پرتفوي و سرمايه گذاران براي بدست آوردن بازده مورد انتظار هر پرتفوي با آن مواجه هستند، تخمين بتا است. براي تخمين بتا معمولا از رگرسيون سري هاي زماني استفاده مي شود و اين امر به انتخاب دوره زماني محاسبه بازده و روش تخمين، نياز دارد. اين مقاله، دوره هاي بازده، مدل هاي تخمين و روش هاي مختلف اقتصادسنجي (حداقل مربعات معمولي، حداکثر درست نمايي، گشتاورهاي تعميم يافته، حداقل قدر مطلق خطاها و رگرسيون ناپارامتري) را براي تخمين بتا بررسي مي نمايد. نتايج نشان مي دهد که بازده هاي ماهانه و روش رگرسيون ناپارامتري مديران را براي بدست آوردن بتاي بهتر ياري مي کند. تفاوت نسبتا زيادي در نتايج به دست آمده با استفاده از روش هاي مختلف تخمين بتا وجود دارد. بنابراين به نظر مي رسد استفاده از بتا در مسايل کاربردي و نظري بايستي با احتياط و مبتني بر چند روش صورت گيرد. البته براي رتبه بندي از نظر معيار ريسک اين اشکال چندان جدي بنظر نمي رسد. زيرا اگر تورشي وجود داشته باشد در تخمين بتاي تمامي شرکت ها وجود خواهد داشت. تفاوت مدل شارپ و بلک چندان قابل توجه نيست.

 نسخه قابل چاپ