بانک مقالات علوم اجتماعی

جامعه شناسان علم بر اهميت ارتباطات به عنوان سازوکار اصلي تکوين و توليد علم تاکيد کرده اند و پيشرفت علم را بازتابي از نظام ارتباطي آن مي دانند. ارتباطات علمي در درون سازمان هاي آموزشي و پژوهشي و نيز فراتر از مرزهاي نهادهاي مزبور، همواره يکي از عوامل تاثيرگذار بر توليد و گسترش دانش بوده است. اين ارتباطات زمينه ايجاد انسجام و هماهنگي در جامعه علمي، تعامل بين ديدگاه ها ترکيب ايده ها و ايجاد نظريه هاي جديد، گسترش رويکردهاي بين رشته اي و ايجاد رشته هاي جديد دانش، برقراري روابط بين نهادي در علم و کاربرد نتايج علم در صنعت و تکنولوژي و در نتيجه تحول ساختاري نهاد علم و بازسازي مداوم سيستم هاي بنيادي دانش را فراهم مي آورند.
پژوهش حاضر با توجه به اهميت مقوله مزبور، انواع ارتباطات علمي درون نهادي و فرانهادي را در بين اعضاي هيات علمي دانشگاه ها و تاثير آن ها را بر ميزان توليد علمي آنان بررسي مي کند. چهارچوب نظري اين پژوهش با کاربرد رويکردهاي کارکردي، انتقادي، ساختاري و نظريه پويايي پيچيده و بازتابي ارتباطات علمي فراهم آمده است. نمونه آماري پژوهش 250 نفر از اساتيد رشته هاي فيزيک و شيمي را در بر مي گيرد. داده ها و اطلاعات با استفاده از روش پيمايشي و کاربرد تکنيک پرسشنامه جمع آوري شده اند. نتايج پژوهش بيانگر آن است که ميزان و نوع ارتباطات عملي اساتيد و ميزان استفاده آن ها از ابزارهاي ارتباط علمي بر فعاليت علمي آنان تاثيرگذار است.

 نسخه قابل چاپ