پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
یک شنبه 17 اردیبهشت 1391 8:08 PM
| 3 : مجله جامعه شناسي ايران پاييز 1385; 7(3):59-75. |
| فروپاشي يا آشفتگي اجتماعي در ايران 1384–1376 |
| جلايي پور حميدرضا* |
| * گروه جامعه شناسي، دانشگاه تهران |
|
در جامعه و عرصه عمومي ايران مفهوم «فروپاشي» در معاني مختلفي به كار مي رود. اين گوناگوني كاربرد موجب ابهام در فهم اين مساله خطير مي شود. اين مقاله ابتدا در جست و جو از معاني فروپاشي در عرصه عمومي سه معناي آن (فروپاشي به معناي اجتماعي، فروپاشي به معناي گسست در وحدت ملي و فروپاشي به معناي سياسي) را تشخيص مي دهد؛ سپس با ديدگاه نظري جامعه شناسي سياسي دولت محور نشان مي دهد كه چرا كاربرد مفهوم «آشفتگي اجتماعي» به جاي مفهوم «فروپاشي اجتماعي» واژه دقيق تري است. در اين مطالعه در دفاع از مدعيات مذكور با رويكرد تحليلي - تجربي از شواهد عيني و پژوهش هاي ميداني بهره برداري شده است. |
| كليد واژه: جماعت، جامعه، فروپاشي اجتماعي، كنترل اجتماعي، وحدت ملي، فروپاشي سياسي، وضعيت بي دولتي، شهروند مدني |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
