بانک مقالات علوم اجتماعی

اساس مقاله حاضر بررسي نظري ساختار طبقه متوسط (با تاکيد بر طبقه متوسط جديد) در ايران است، و به لحاظ روش شناسي از نوع مطالعه تحليلي مي باشد که براي جمع آوري اطلاعات از روش اسنادي استفاده شده است. چارچوب نظري انتخابي براي تحليل طبقه، بر اساس نظريات ماکس وبر و آنتوني گيدنز مي باشد. زيرا در نظريات اين دو صاحبنظر از سه ملاك ثروت، منزلت و قدرت (موقعيت اقتصادي، اجتماعي در کنار توانمندي و تخصص) براي تمييز دادن طبقات و اقشار اجتماعي استفاده شده است و از آنجايي كه عمدتا طبقه متوسط (جديد) را گروه بوروكرات ها تشكيل مي دهند، هرچند بعضي از اين افراد از لحاظ اقتصادي و درآمدي ضعيف هستند، ولي در مجموع، اين افراد از نظر تحصيلات و تخصص در سطح بالايي مي باشند و به همين جهت در طبقه متوسط قرار مي گيرند. اما مفهوم طبقه متوسط جديد در ايران حاصل ارتباط با غرب است و مراحل صنعتي و بطئي را مانند جوامع غربي نگذرانده است، تا مفهوم طبقه متوسط بدان معنا كه در غرب است، باشد. يعني طبقه متوسط حاصل نوسازي و مدرنيزاسيون است كه از جوامع غربي وارد كشور شده و اين طبقه از جنبش مشروطه به اين طرف رشد داشته است. در مجموع طبقه متوسط جديد با محوريت روشنفكري شکل گرفته است، چون گفتمان روشنفكران، گفتمان دموكراسي است.

 نسخه قابل چاپ