بانک مقالات علوم اجتماعی

تاکنون در بيشتر تحقيقات انجام گرفته، در باب پيوند ميان متغيرهاي حسابداري و قيمت سهام شرکت هاي فرض کارآيي بازار پذيرفته شده است. پرسش اساسي در اين تحقيق آن است که آيا مساله ناکارآمدي (و يا احتمال ناکارآمدي) باعث ايجاد تفاوت در نتيجه تحقيقات پيشين خواهد شد. در اين تحقيق، ابتدا به تجزيه و تحليل تاثير ناکارآمدي بازار بر روي ضرايب رگرسيون به دست آمده از تحقيقات پرداخته مي شود. در ادامه، نمونه اي معرفي مي شود که هدف اصلي آن، کمک به دستيابي شواهد بهتر در روابط متغيرهاي حسابداري و بازده سهام شرکت ها است. سپس دو مطالعه انجام شده پيشين، به کمک الگوي جديد در بازار بورس اوراق بهادار تهران، مورد آزمون قرار مي گيرد. يکي سنجش دو متغير سود و ارزش دفتري و ديگري اجزاي نقدي و تعهدي سود با قيمت بازده سهام شرکت ها است. اطلاعات به دست آمده از 91 شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در طي سال هاي (1377-82) و روش استفاده از داده ها، ترکيبي است. نتايج نشان مي دهد که با وجود اين که توان سود نسبت به ارزش دفتري در سنجش با بازده و قيمت سهام بيشتر (کمتر) است؛ اما به جز يک مورد با تعديل متغير وابسته بر اساس الگوي جديد، نمي توان گفت که توان متغيرهاي مستقل سود، ارزش دفتري نسبت به متغير بازده تعديل يافته، افزايش يافته است. سنجش ميان اجزاي نقدي و تعهدي سود نيز نتيجه مشابهي را نشان مي دهد. بنابراين، الگوي جديد، داراي تاثير قابل ملاحظه اي بر روي ضرايب به دست آمده از رگرسيون هاي يک متغيره و چند متغيره در بازار ايران نيست.

 نسخه قابل چاپ