پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 3:05 PM
5 : رفاه اجتماعي بهار 1384; 4(16):105-136. |
واكنش هاي غيرسياسي نسبت به بحران هاي اجتماعي: (بنيادهاي يك فرضيه) |
رفيعي حسن,مدني قهفرخي سعيد |
بحران اجتماعي شرايطي است مولد احساس منفي از حال، ارزيابي منفي از آينده، و احساس ناممکن بودن راه حل هاي عادي. اين شرايط مي تواند منجر به احساس ناکامي شود که مطابق نظريه يادگيري اجتماعي بندورا انواع واکنش ها را در افراد سبب مي شود. به نظر مي رسد واکنش به بحران اجتماعي صورت هاي گوناگوني از سياسي (شورش، انقلاب و اصلاح طلبي) و غيرسياسي (فعاليت مدني، انحراف اجتماعي و اختلال رواني) داشته باشد. اين واکنش ها از جهتي ديگر قابل تقسيم به دو نوع خشونت بار و مسالمت آميزند و واکنش هاي غيرسياسي را نيز به دو دسته معطوف به بيرون و درون مي توان تقسيم کرد. اگر همه اين پديده ها را بتوان واکنش به بحران اجتماعي دانست، شايد اولا رابطه اي تعادلي نيز ميان انواع واکنش هاي مزبور برقرار باشد و ثانيا با وقوع واکنش هاي کم هزينه تر بتوان انتظار پديد آمدن واکنش هاي پرهزينه تر در صورت تداوم بحران را هم داشت. وضعيت ايران معاصر از جهت اعتياد، خودکشي، ضرب و جرح، قتل و اختلالات رواني ترسيم و آينده کشور بر پايه فرضيه و به فرض صحت آن پيش بيني شده است. رابطه بحران اجتماعي، ناکامي، و برخي انواع واکنش هاي يادشده، بيشتر در برخي تحقيقات تاييد شده است، ولي اين رابطه در مورد ساير واکنش ها و نيز اجزاي ديگر فرضيه نيازمند مطالعه بيشتر است. |
كليد واژه: انحراف اجتماعي، اختلال رواني، بحران اجتماعي، واكنش سياسي، واكنش غيرسياسي |
نسخه قابل چاپ |