بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: هدف مقاله حاضر سنجش ميزان سرمايه اجتماعي در بيست شهرستان استان اصفهان و رتبه بندي آن ها مي باشد.
روش تحقيق: مطالعه به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسش نامه استاندارد شده صورت گرفته است، حجم نمونه مورد بررسي 4739 نفر شهرونداني هستند كه به صورت سهميه اي متناسب با سن و جنس انتخاب شده اند.
يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد در ميان شهرهاي استان اصفهان شهر اصفهان به عنوان مركز استان همراه با خميني شهر از پايين ترين سطح اجتماعي برخوردار بوده اند.
نتايج: شاخص هاي سرمايه اجتماعي كه از وضعيت مناسب تري برخوردارند آن هايي هستند كه بيشتر با وجوه سنتي جامعه در ارتباط اند (اعتماد به خانواده، مشاركت در امور مذهبي و ساير اشكال مشاركت اجتماعي) و شاخص هايي كه با زندگي مدرن رابطه بيشتري دارند در وضعيت نامطلوب تري قرار دارند (اعتماد به غريبه ها، الگوهاي مختلف مشاركت مدني).

 نسخه قابل چاپ