بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: در اين مقاله تغييرات نابرابري در ايران طي سال هاي 1363 تا 1385 بررسي مي گردد.
روش: با استفاده از آمار هزينه و درآمد خانوارها، تغييرات نابرابري در آمدي به تفکيک مناطق شهري و روستايي در ايران محاسبه مي شود. به اين منظور از ضريب جيني، ضريب تغييرات، ضريب انحراف ميانگين نسبي، شاخص تايل و سنجه آتکينسون استفاده مي شود. در انجام محاسبات از نرم افزارهاي Excel و Stata استفاده شده است.
يافته ها: اين پژوهش نشان مي دهد که روند نابرابري بر حسب شاخص هاي محاسبه شده در طول دوره بيست و سه ساله مورد بررسي، علي رغم فراز و نشيب هاي زياد به جز دو سال پاياني مورد مطالعه روند نزولي را طي کرده است.
نتايج: مقادير نابرابري محاسبه شده با شاخص هاي مختلف سازگاري دارند، و تنها در مورد ضريب تغييرات سازگاري کم تري وجود دارد. در ارتباط با سنجه آتکينسون، اين شاخص با پارامترهاي ?=0.25 و ?=0.5 براي ايران مناسب تر و سازگارتر با روند عمومي مقادير نابرابري اندازه گيري شده بر حسب شاخص هاي ديگر است.
در مجموع براي اقدامات سياستي توصيه مي شود که شاخص هاي نابرابري ضريب جيني، ضريب انحراف ميانگين نسبي، شاخص تايل و سنجه آتکينسون راهنماي عمل سياست گذاران قرار گيرد.