بانک مقالات رشته علوم تربیتی

اين تحقيق به دنبال شناسايي عامل هاي اصلي درون سازماني مرتبط با تغيير سازماني در دانشگاه هاي جامع دولتي، از طريق تحليل عامل ها و طراحي يك مدل مناسب مديريت تغيير سازماني است. براي انجام اين تحقيق پيشينه تحقيق در سازمان هاي آموزشي و غيرآموزشي مورد مطالعه قرار گرفت؛ تعداد 21 عامل شناسايي شد. سپس از سوي محقق اين عامل ها در سه دسته، عامل هاي مديريتي، سازماني و فردي دسته بندي شدند. پس از آن براي هر دسته از عامل ها، پرسشنامه هايي طراحي گرديد؛ و به کمک آن ميزان وجود اين عامل ها در ارتباط با اجراي برنامه پژوهانه در دانشگاه هاي جامع مورد بررسي قرار گرفت. براي تلخيص عامل ها و شناسايي عامل هاي اصلي در اين تحقيق از روش تحليل عامل هاي اکتشافي استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق 10 دانشگاه جامع کشور مي باشد، که به نسبت تعداد اعضاي هيات علمي آنها، تعداد 300 نفر به طور تصادفي نمونه گيري شده است. يافته تحقيق نشان مي دهد که عامل هاي مديريتي به شش عامل (به نام هاي: استراتژي نيروي انساني، استراتژي تسهيل ساز، نظارت و پي گيري، استراتژي تثبيت سازي، رهبري تحولي، و سياست گذاري) كاهش يافت. در دسته عامل هاي سازماني، شش عامل (به نام هاي: پيام برنامه تغيير، ساختار سازماني، منابع، فرهنگ سازماني، جو سازماني و عدالت سازماني) خلاصه شد. عامل هاي فردي از شش عامل به پنج عامل (به ترتيب: احساس خودکفايتي، نگرش به برنامه تغيير، تعهدسازماني، احساس مالکيت، و اعتماد به مديران تغيير) منحصر شد. سپس با توجه به عامل هاي استخراج شده، الگوي مناسب مديريت تغيير سازماني براي دانشگاه هاي جامع دولتي ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ