بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف از تحقيق حاضر، بررسي رابطه هوش هيجاني، يادگيري خود تنظيمي و ساختار هدف کلاس با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه اول دبيرستان است. جامعه آماري مورد مطالعه دانش آموزان پسر پايه اول دبيرستان شهرستان قروه است که تعداد 120 نفر از آن ها به شيوه تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات متغيرها و عوامل از آزمون هاي هوش هيجاني سيبر يا شرينگ (Sibrya shering) در سال 1995، راهبرد هاي خود تنظيمي پينتريج و دي گروت ( p. r & degroot،Pintrich) سال 1990 و ساختار هدف کلاس ميگدلي (Migdley) سال 2000 به دست آمد. داده هاي حاصل از آزمون ها با استفاده از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد بررسي و تحليل قرار گرفت، نتايج تحقيق بيانگر آن است که:
اولا: رابطه معناداري در سطح 0.05 بين هوش هيجاني، يادگيري خود تنظيمي و ساختار هدف کلاس با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان وجود دارد، که بيش ترين و کم ترين ميزان همبستگي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان به ترتيب مربوط به متغير هاي يادگيري خود تنظيمي و ساختار هدف عملکرد گريز کلاس است. دوما متغير هاي هوش هيجاني، يادگيري خود تنظيمي و ساختار هدف کلاس قادر به تبيين 0.365 کل واريانس متغير پيشرفت تحصيلي هستند و اين مقدار در سطح 0.05 معنا دار است و بيش ترين و کم ترين ضريب رگرسيوني b مربوط به متغير هاي يادگيري خود تنظيمي و ساختار هدف عملکرد گريز کلاس هستند.

 نسخه قابل چاپ