بانک مقالات رشته علوم تربیتی

هدف اين پژوهش تعيين نقش واسطه گري سبک هاي يادگيري بين ويژگي هاي شخصيتي و پيشرفت تحصيلي است. نمونه اي مشتمل بر 403 نفر (204 پسر و 199 دختر) از دانش آموزان دبيرستاني شهر جيرفت، به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب، و به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش مورد بررسي قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصيت، و سبک هاي يادگيري کلب بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل مسير استفاده شد. نتايج نشان داد که بازبودن در تجربه علاوه بر اثر مستقيم و مثبت بر پيشرفت تحصيلي، به واسطه شيوه يادگيري مفهوم سازي انتزاعي نيز اثر مثبتي بر پيشرفت تحصيلي دارد. وظيفه مداري به واسطه مفهوم سازي انتزاعي و برون گرايي به واسطه شيوه يادگيري آزمايشگري فعال، به صورت مثبتي پيشرفت تحصيلي را پيش بيني مي کنند. ضرورت درنظر گرفتن متغيرهاي واسطه اي؛ بررسي الگوي روابط بين متغيرهاي پژوهش در گروه هاي سني، رشته هاي تحصيلي، و خرده فرهنگ هاي مختلف به تفکيک جنسيت؛ پيشنهاد اصلاح الگوهاي آموزشي در جهت متناسب سازي آموزش با سبک هاي يادگيري و آگاه ساختن دانش آموزان از سبک هاي يادگيري خود از مهم ترين کاربردها و مضامين مطرح شده در پرتو يافته هاي پژوهش حاضر بودند.

 نسخه قابل چاپ