بانک مقالات رشته علوم تربیتی

ورود انواع منابع اطلاعاتي، و از آن ميان مواد ديداري – شنيداري و چند رسانه اي به کتاب خانه هاي دانشگاهي، با نگرش به ويژگي ها و نقش بسيار موثر آن ها در يادگيري، آموزش، و پژوهش، به استقبال روزافزون کاربران از اين گونه منابع و تغيير کيفيت خدمات کتاب خانه ها انجاميده است. در اين نوشتار وضعيت کنوني مواد ديداري و شنيداري در کتاب خانه هاي مرکزي دانشگاه هاي دولتي ايران، و مشکلات و مسايل آن ها بررسي شده است. در پايان ، پيشنهاد شده است که فهرست هاي رايانه اي براي نگه داري و بازيابي داده هاي مواد ديداري - شنيداري با افزودن فيلدهاي نو پديد آيد تا کتاب داران و بايگان هاي مواد ديداري – شنيداري بتوانند با ارايه خدمات بهينه، نياز اطلاعاتي کاربر نهايي را در کم ترين زمان ممکن پاسخ گويند.
روش پژوهش در اين بررسي پيمايشي و پژوهش از نوع توصيفي بود و براي گردآوري داده ها پرسش نامه به کار گرفته شد. مواد ديداري – شنيداري بررسي شده، فيلم، نوارهاي ديداري – شنيداري، و ديسک هاي نوري ديداري – شنيداري است.
از ميان 42 دانشگاه پاسخ دهنده به پژوهش، در 59 دانشگاه کشور در هنگام انجام پژوهش، تنها کتاب خانه مرکزي هشت دانشگاه (19.05 درصد) واحد ديداري و شنيداري داشتند که پس از تجزيه و تحليل يافته ها از نظر مجموعه سازي، سازمان دهي، حفظ و نگه داري، فضا، ابزارها و منابع، و ارايه خدمات، پژوهش گران دريافتند که مواد ديداري – شنيداري هنوز جايگاه واقعي خود را در کتاب خانه هاي دانشگاهي ايران نيافته است. کم بود بودجه، فضا، مواد، تجهيزات، نيروي انساني کارشناس، ناآشنايي و کم توجهي مسوولان به بايسته گي وجودي مواد ديداري – شنيداري در کنار منابع ديگر اطلاعاتي، نبود فهرست گان مواد ديداري – شنيداري، نداشتن انجمن کتاب داران و بايگان هاي ديداري – شنيداري، و نبود مراکز پديدآورنده و خدمات رسان براي مواد ديداري – شنيداري در سطح ملي، از مهم ترين مشکلات واحدهاي ديداري – شنيداري کتاب خانه هاي مرکزي دانشگاه هاي ايران است.

 نسخه قابل چاپ