بانک مقالات رشته مدیریت

طي دهه گذشته مديريت دانش نه تنها براي دنياي آکادميک، بلکه براي دستگاه هاي دولتي قانون گذار، بنگاه هاي اقتصادي، سرمايه گذاران و سهام داران نيز به عنوان يک موضوع مهم مطرح گرديده است. اگر چه بيشتر پژوهش هاي انجام شده در حوزه سرمايه فکري و مديريت دانش در بخش خصوصي انجام شده است، اخيرا سازمان هاي دولتي از قبيل دانشگاه ها و مراکز تحقيقاتي نيز، به پژوهش در اين حوزه علاقه شديدي پيدا كرده اند. دليل عمده آن اين است که هدف اصلي دانشگاه ها توليد و اشاعه دانش بوده و مهم ترين سرمايه گذاري هاي اين سازمان ها در حيطه تحقيقات و منابع انساني است. علي رغم اين واقعيت که ورودي ها و خروجي هاي اصلي دانشگاه ها ناملموس است، اما ابزارهاي محدودي براي سنجش و مديريت آن ها وجود دارد.
به دليل اينکه عموما ادراک افراد از مديريت دانش به طور ذهني و با استفاده از واژه هاي زباني مبهم صورت مي گيرد، اين مقاله در صدد است تا رويکرد فازي را براي مديريت دانش در موسسات دانشگاهي به کار گيرد و شکاف بين انتظارات و ادراکات کارکنان و اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي دولتي و آزاد يزد و اصفهان را مورد تجزيه و تحليل قرار دهد. يافته هاي اين پژوهش حاکي از آن است که در کل، دانشگاه هاي دولتي از وضعيت مطلوب تري در ابعاد مديريت دانش نسبت به دانشگاه هاي آزاد برخوردارند. بيشترين شکاف مشاهده شده در دانشگاه هاي آزاد به ابعاد خلق دانش و سازمان يادگيرنده مربوط مي شود.

 نسخه قابل چاپ