بانک مقالات رشته مدیریت

علم به قدرت و نفوذ عواطف در حيات ذهني انسان پي برده و در حال کشف و تببين جايگاه هيجانات و عواطف در فعاليتها، رفتارها، حرکات و سکنات انساني است. در حوزه مطالعه هوش، سير مطالعات از هوش منطقي که بر پايه شناخت استوار است به سمت هوش عاطفي حرکت کرده است. از دهه 1990 اين مفهوم در ادبيات مديريت به کار رفته و از مهارتهاي جديد مديريت رفتار سازماني است. تحقيقات نشان مي دهد که رهبران موثر از درجه بالايي از هوش عاطفي برخوردارند. مديران برخوردار از هوش عاطفي، رهبراني موثر هستند که اهداف را با حداکثر بهره وري و با کسب رضايت و تعهد سازماني کارکنان محقق مي سازند. از آنجا که سبک رهبري به عنوان يک الگوي رفتاري مستمر مديران نقش تعيين کننده اي در تعهد سازماني کارکنان دارد. سوال اساسي اين است که نقش سبکهاي رهبري (تحول گرا، تعامل گرا) بر فرايند تاثيرگذاري مولفه هاي هوش عاطفي مديران بر تعهد سازماني کارکنان چگونه است. در تحقيق حاضر با تحليل آراي صاحبنظران در خصوص جايگاه هوش عاطفي مديران بر تعهد سازماني کارکنان براي بررسي نقش سبکهاي رهبري يک مدل مفهومي طراحي گرديد. يافته ها نشان مي دهد که سبک رهبري تحول گرا و تعامل گرا مکمل هم بوده، بر رابطه بين هوش عاطفي مديران بر تعهد سازماني کارکنان تاثيرگذار هستند و تاثيرگذاري سبک رهبري تحول گرا بيش از سبک رهبري تعامل گرا است.

 نسخه قابل چاپ