بانک مقالات رشته مدیریت

اصطلاح «معنويت در سازمان»، که زماني واژه اي تابو قلمداد شده و بيشتر در ادبيات عامه پسند مطرح بود. امروزه در حال رخنه کردن در همه حوزه هاي مطالعاتي مديريت و سازمان است. نبود تعاريف، مقياس و روشهاي شفاف و روشن، پراکندگي در برداشت و ادراک از معنويت در سازمان را ايجاد نموده است. در يک سنخ شناسي با ماهيت کثرت گرايي، معنويت در چهار نوع طبقه بندي شده است: ديني، غير ديني، فراديني و رازورزانه، که تعاريف، ساختارها و روشها براي معنويت در سازمان مي تواند مبتني بر هر يک از آنها باشد. از منظري ديگر معنويت در برگيرنده چهار نوع ارتباط است: ارتباط فرافردي، ارتباط درون فردي، ارتباط ميان فردي و ارتباط برون فردي که هر يک از آنها با ابعاد وجودي انسان پيوند مي خورد. هدف اين مقاله دست يابي به يک چارچوب نسبتا جامع و قابل قبول از معنويت است که بتواند همه ابعاد وجودي انسان شامل؛ زيستي، اجتماعي، رواني و معنوي را در برگيرد. تاکيد اين مقاله بر نوع شناسي از سنخ معنويت فراديني با رويکرد شناختي است که بر اساس آن مدل مفهومي تحقيق براي تمهيد بستري جهت پژوهشهاي آينده ترسيم شده است.

 نسخه قابل چاپ