بانک مقالات رشته مدیریت

اين پژوهش با هدف تبيين راهکارهاي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي به بررسي اثر بخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر ويژگي هاي شخصيتي نوجوانان داراي آسيب هاي اجتماعي پرداخته است. بدين منظور از نمونه هاي در دسترس (مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهر شيراز) والدين 40 تن از نوجوانان و جوانان گروه سني 15 تا 19 سال که دست كم داراي سابقه 2 بار اقدام به خودکشي يا شش ماه وابستگي به مواد مخدر و يا حداقل تجربه 2 بار فرار از منزل را داشته اند? انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده? مقياس خودکشي بک? تست خود پنداره بک و پرسشنامه محقق ساخته سنجش فکر فرار و اعتياد با اعتبار محاسبه شده (%71) از روش دو نيمه کردن و روايي محتوايي مي باشد که در مورد نوجوانان اجرا شد. طرح پژوهشي پيش آزمون – پس آزمون با يک گروه کنترل است. پس از اجراي پيش آزمون? والدين و نوجوانان آنان در گروههاي آزمايش و کنترل به گونه تصادفي قرار گرفتند و آموزش مهارت هاي زندگي مشتمل بر مهارت رويارويي? حل مساله و تصميم گيري، مهارت ارتباطي و خودآگاهي به مدت 4 ماه به صورت 1 جلسه 90 دقيقه اي در هفته براي والدين و نوجوانان گروه آزمايش اجرا شد و در گروه کنترل تنها نوجوانان مورد آموزش قرار گرفتند و پس از اتمام آموزش? نوجوانان بار ديگر با ابزارهاي پژوهش مورد ارزيابي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل نتايج نشان داد که آموزش مهارت هاي مورد نظر باعث کاهش افکار خودکشي گرايانه در نوجوانان داراي سابقه خودکشي مي شود، اما در کاهش افکار فرار در نوجوانان داراي تجربه فرار موثر نمي باشد و همچنين آموزش مهارت هاي مورد نظر بر کاهش خود پنداره منفي در سه گروه نوجوان مورد نظر موثر بود .