بانک مقالات رشته مدیریت

سرمايه اجتماعي واقعا ايده نويي نيست، شرايطي كه موجب شده است اين مفهوم به گونه اي مطرح شود تا مردم به آن فكر كنند و اهميت و فايده آن را تشخيص دهند، نو است.
سرمايه اجتماعي به عنوان روابطي كه افراد با هم ايجاد مي كنند در دهه 1990 مفهوم مهمي شد، و در رشته هاي علوم اجتماعي مورد توجه قرار گرفت. با زمينه مساعدي كه از وجود مباحث اجتماعي در حوزه سازمان و مديريت از گذشته وجود داشته، بررسي سرمايه  اجتماعي در اين محدوده و استفاده از آن در مطالعات سازماني به سرعت افزايش يافته است.
سرمايه اجتماعي سازماني، به عنوان منبع ناشي از روابط اجتماعي درون سازمان تعريف مي شود كه از طريق گرايش به هدف جمعي و اعتماد مشترك سطوح اعضا مشخص شده است. سرمايه اجتماعي به عنوان ويژگي جمعي، محصول فرعي فعاليت هاي سازماني ديگري است كه مكمل عمل جمعي محسوب مي شوند، و به عنوان پديده هاي مديريتي داراي ويژگي هاي اعتماد، هنجارها، ارزش ها و رفتارهاي مشترك، ارتباطات، همكاري، تعهد متقابل، شناخت متقابل و شبكه ها است.
علت توجه سازمان ها به سرمايه اجتماعي در سال هاي اخير؛ اهميت سازمان بر مبناي دانش، و رشد اقتصادي شبكه اي شده، مي دانند. سرمايه اجتماعي بنابر ماهيت خود مي تواند مزايا و معايبي براي سازمان داشته باشد، و توسعه سرمايه اجتماعي مستلزم درك هزينه ها و منافع نسبي ناشي از آن است كه توجه به آن براي مديران علاقه مند به سرمايه گذاري در اين حوزه ضروري است. هدف اين مقاله معرفي مفهوم سرمايه اجتماعي و تبيين علت توجه سازمان ها به آن است.

 نسخه قابل چاپ