بانک مقالات رشته مدیریت

بسياري از نظريه پردازان مديريت، سازمان يادگيرنده را سيستمي زنده و رو به تکامل مي دانند که به طور مداوم از طريق دستيابي به دانش، عملکرد خود را بهبود مي بخشد. دو عنصر «انديشيدن به آينده يا آينده سازي» و «افزايش ظرفيت يادگيري» نقطه مشترکي است که همه نظريه پردازان سازمانهاي يادگيرنده بر آن تاکيد دارند. در هزاره جديد، سازمانهايي قادر به حفظ و ادامه حيات خواهند بود که يادگيرنده باشند و سازماني که يادگيري مولد نداشته باشد، نخواهد توانست در عصر حاضر به حيات خود ادامه دهد.
مديران سازمان ها، برداشت هاي متفاوتي از ميزان يادگيرنده بودن سازمان هاي خود دارند و براي اينکه بدانند سازمان تحت مديريتشان تا چه اندازه از ويژگي هاي سازمان يادگيرنده برخوردار است، نياز به ابزار اندازه گيري دارند. در اين مقاله، شاخص هاي اندازه گيري پنج دسته ويژگي اصلي سازمان يادگيرنده، شامل ويژگي هاي رهبري، نيروي انساني، طرح سازماني، فرهنگ سازماني و ماموريت، استراتژي، استخراج و روايي محتوي، روايي سازه و روايي همگرا و واگراي آن با استفاده از روش هاي دلفي، تحليل عاملي تاييدي و تحليل متغير سنجيده شده است.
شاخص هاي تاييد شده در اين مقاله، اجزاي تشکيل دهنده ابزار سنجش ويژگي هاي سازمان يادگيرنده است که مي تواند در اندازه گيري ميزان يادگيرنده بودن شرکت ها و سازمان هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ