بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق، بررسي ميزان بروز رفتارهاي پرخاشگرانه بازيکنان تيم پگاه گيلان با توجه به برخي عوامل و موقعيت ها در رقابت هاي ليگ حرفه اي فوتبال ايران است. بدين منظور 15 ديدار از رقابت هاي خانگي تيم پگاه در ليگ حرفه اي سال 1383-84 به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شد. 6 آزمونگر آشنا به فوتبال و پرخاشگري هاي رايج در آن با حضور در استاديوم ضمن تماشاي مستقيم بازي ها، رفتارهاي پرخاشگرانه بدني و کلامي بازيکنان را ثبت کردند. براي ثبت رفتارها از چک ليستي محقق ساخته با الگو گرفتن از چک ليست پرخاشگري رابرتس و همکاران (1999) استفاده شد. کليه اطلاعات پس از استخراج از چک ليست با استفاده از آزمون t مستقل،ANOVA  و آزمون تعقيبي LSD در سطح P£0.05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي تحقيق نشان داد که بين شيوع رفتارهاي پرخاشگرانه بدني و کلامي بازيکنان تفاوت معني داري وجود ندارد، ولي نتيجه مسابقه در رفتارهاي پرخاشگرانه بازيکنان موثر است. به طوري که هر دو پرخاشگري بدني و کلامي در مسابقات با نتيجه مساوي بيشتر از مسابقات با نتيجه برد و باخت بود. علاوه بر اين، تفاوت معني داري در شيوع اين رفتارها با مقايسه نتيجه ديدار قبل مشاهده نشد و رفتار پرخاشگرانه بازيکنان تيم پگاه در برابر تيم هايي که در رده بالا، پايين و وسط جدول رده بندي ليگ قرار داشتند، تقريبا برابر و يکسان بود. البته بين رفتار پرخاشگرانه بازيکنان در پست هاي مختلف اين تيم تفاوت معني داري مشاهده شد و اين رفتارها در پست هافبک از ديگر پست ها بيشتر بود به طور کلي نتايج تحقيق نشان داد که تفاوت رفتارهاي پرخاشگرانه با مقايسه نتيجه مسابقه و بازي در پست هاي مختلف فوتبال معني دار است.

 نسخه قابل چاپ