بانک مقالات رشته تربیت بدنی

به منظور بررسي تأثير تمرينات هوازي متوسط و شديد بر فعاليت آنزيم پارا اكسوناز 1 (PON) و نيمرخ ليپيدي و ليپوپروتئيني سرم، 44 نفر از مردان سالم غير ورزشكار بطور داوطلبانه در تحقيق شركت كردند. اين افراد بطور تصادفي در سه گروه تمرينات هوازي شديد 15 نفره، گروه تمرينات هوازي متوسط 17 نفره و گروه گواه 12 نفره دسته بندي شدند. مدت دوره تمرينات هشت هفته بوده شركت كنندگان سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 - 45 دقيقه به اجراي تمرينات هوازي طراحي شده پرداختند. فعاليت PON1، تراكم HDL-C، LDL-C، كلسترول تام (TC)، تري گليسيريد (TG) و شاخصهاي تركيب بدني (BFW، WC، WHR، BF%، BMI) و آمادگي قلبي - تنفسي (RHR،VO₂max) به عنوان متغيرهاي وابسته در سه مرحله پيش آزمون، ميان آزمون و پس آزمون اندازه گيري شدند. نتايج بدست آمده، تفاوت معني داري در تراكم HDL-C، نسبت ^HDL-C/_LDL-C ، نسبت ^HDL-C/_TC فشار خون دياستولي،VO₂max، ضربان قلب استراحت (RHR) و شاخصهاي تركيب بدني را بين شركت كنندگان در تمرينات هوازي شديد با گروه گواه و تغييراتي در زمانهاي متفاوت اندازه گيري نشان دادند (P<0.05) . با اين حال در فعاليت PON1، تراكم TC-LDL-C و TG تفاوت معني داري بين گروهها و زمانهاي متفاوت اندازه گيري مشاهده نشد. بر پايه يافته هاي به دست آمده مي توان اظهار داشت، هر چند تمرينات هوازي به اجرا در آمده تأثير معني داري بر فعاليت PON1-192 Arg ندارند. اما از طريق اصلاح نيمرخ ليپيدي، كنترل عاملهاي خطر زاي قلبي - عروقي و توسعه آمادگي قلبي - تنفسي مي توانند، محدوديت ناشي از پلي مورفيزم PON1 را جبران كنند و خطر بيماري آتروسكلروز را كاهش دهند.

 نسخه قابل چاپ