بانک مقالات رشته تربیت بدنی

در خصوص ميزان و زمان بروز رفتار پرخاشگرانه در مسابقات ورزشي، خلأهاي پژوهشي قابل ملاحظه اي وجود دارند. همچنين، يافته پژوهشها در اين زمينه متناقض بوده اند و با توجه به شرايط بوم شناختي ايران، نياز به تلاشهاي تحقيقي بيشتر به روشني احساس ميشود. پژوهش حاضر به منظور توصيف رفتار پرخاشگرانه هدفي، ابزاري و رفتار جرأتمندانه ورزشكاران در مسابقات ورزشي مقطع متوسط، با توجه به جنسيت (دختر و پسر) و نوع ورزش (واليبال، بسكتبال، هندبال، فوتبال و فوتسال) اجرا شد. آزمونگران ضمن مشاهده تمام مسابقات ذكر شده در المپياد ورزشي سال 1382 كه به طور كلي شامل 302 مسابقه و 1531 بازيكن بود، رفتار پرخاشگرانه را ثبت كردند. براي تحليل يافته ها از آمار توصيفي و استنباطي، تحليل واريانس چند متغيري و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. نتايج نشان دادند، هم دختران و هم پسران، هنگام باخت و برد به ترتيب، نسبت به هنگامي كه امتيازات مساوي بود، پرخاشگري هدفي بيشتر انجام دادند. دختران هنگام برد و باخت به ترتيب، نسبت به هنگامي كه امتيازات مساوي بود، پرخاشگري ابزاري و رفتار جرأتمندانه بيشتر انجام دادند. نتايج با تكيه بر نظريه هاي پرخاشگري، خصوصا نظريه "ناكام ـ پرخاشگري" به دست آمده اند. به نظر مي رسد، مجموع يافته ها ضمن جانبداري از نظريه ناكامي ـ پرخاشگري، به اين واقعيت اشاره ميكند كه پرخاشگري خصوصاً پرخاشگري ابزاري و رفتار جرأتمندانه، نه فقط هنگام باخت، بلكه به منظور پيشگيري از آن نيز بروز ميكند.

 نسخه قابل چاپ