بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق عبارت است از توصيف نگرش و گرايش مردم شهر مشهد به فعاليتهاي حرکتي و ورزشي. بدين منظور، پرسشنامه اي با  36عبارت نگرشي در قالب 6 بعد يا مولفه، 12 عبارت گرايشي، و 9 پرسش ويژگي فردي تهيه و بين 1049 مرد و زن بالاي 16 سال شهر مشهد به روش مستقيم توزيع شد. 976 نفر (93 درصد) آن را تکميل و سپس جمع آوري شدند. پس از تجزيه و تحليل آماري داده ها، نتايج زير به دست آمد: در اين تحقيق، 32 درصد افراد در فعاليتهاي حرکتي و ورزشي شرکت نمي کردند. کسب نشاط و شادابي از مهم ترين علل و انگيزه هاي شرکت کردن، و عقب ماندن از کارهاي روزانه از مهم ترين علل شرکت نکردن در فعاليتهاي حرکتي و ورزشي بود. بيشترين افراد به ترتيب اولويت به فعاليتهاي آمادگي جسماني، پياده روي و فوتبال مي پرداختند. بين نگرش به فعاليتهاي حرکتي و ورزشي در افراد با ويژگيهاي مختلف سن، تاهل و تجرد، تعداد اعضاي خانواده، نوع شغل، گرايش و عدم گرايش به فعاليتهاي حرکتي و ورزشي تفاوت معناداري وجود داشت. (P<0.05). در صورتي که بين نگرش به فعاليتهاي حرکتي و ورزشي در افراد با ويژگيهاي مختلف جنسيت، سطح تحصيلات، درآمد ماهانه، هزينه خانوار، هزينه ماهانه ورزشي، تعداد جلسات تمرين در هفته، مدت زمان تمرين در هر جلسه، رفاه و ايمني مکان ورزشي، و سابقه ورزشي تفاوت معناداري وجود نداشت. (P>0.05) در حالي که، بين گزارش به انجام فعاليتهاي حرکتي و ورزشي در افراد با ويژگيهاي مختلف سطح تحصيلات، نوع شغل، ميزان درآمد و هزينه ماهانه کل خانواده رابطه معناداري وجود نداشت (P>0.05).