پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 4:58 PM
2 : المپيک پاييز 1387; 16(3 (پياپي 43)):31-43. |
اثر تمرين مقاومتي بر سطوح سرمي ميوستاتين، تستوسترون، و کورتيزول در مردان جوان |
قراخانلو رضا*,صارمي عباس,اميدفر كبري,عباس شرقي ساسان,قرائتي محمدرضا |
* دانشگاه تربيت مدرس |
ميوستاتين تنظيم کننده منفي قوي در رشد عضله اسکلتي است و نقش مهمي در تنظيم توده عضله بازي مي کند. با اين همه سازوکارهايي که توليد ميوستاتين عضلاني را تنظيم مي کند به خوبي روشن نيست. هدف تحقيق حاضر عبارت است از تعيين اثر هشت هفته تمرين مقاومتي بر تغييرات قدرت عضلاني، توده بدون چربي، ميوستاتين، تستوسترون، کورتيزول سرمي در مردان جوان تمرين نکرده. بدين منظور، 16 مرد جوان (ميانگين سن 22.5±2.9) به دو گروه تمرين مقاومتي (8 نفر) و کنترل (8 نفر) تقسيم شدند. برنامه تمريني عبارت بود از 3 ست 8 تا 10 تکراري با 60 تا %70 1RM، سه جلسه در هفته با حرکات دربرگيرنده کل بدن. گروه کنترل تمرين مقاومتي انجام نمي داد. نمونه گيري خون، آزمون قدرت عضلاني، و سنجش ترکيب بدني (DEXA) در هفته هاي صفر، چهارم، و هشتم انجام شد. تحليل واريانس يکطرفه با اندازه گيريهاي مکرر و همبستگي دو متغيره نشان داد تمرين مقاومتي باعث افزايش قدرت عضلاني، توده بدون چربي، و تستوسترون مي شود، در حالي که کورتيزول و ميوستاتين کاهش مي يابد (P<0.05). همچنين، به ترتيب، ارتباط منفي و مثبتي بين تغييرات ميوستاتين با تستوسترون (P<0.05 و r=-0.69) و ميوستاتين با کورتيزول (P<0.03 و r=0.73) متعاقب تمرين مقاومتي وجود دارد. اين يافته ها نشان مي دهد سطوح سرمي ميوستاتين در پاسخ به تمرين مقاومتي کاهش مي يابد و تغييرات ايجاد شده با تمرين مقاومتي در سطوح ميوستاتين، تستوسترون، و کورتيزول ممکن است در افزايش قدرت و توده عضلاني نقش داشته باشد. |
كليد واژه: تستوسترون، تمرين مقاومتي، کورتيزول، عضله اسکلتي، ميوستاتين |
نسخه قابل چاپ |