بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از انجام اين پژوهش عبارت است از توصيف نگرش و گرايش مردم به فعاليت هاي حرکتي و ورزشي در جمهوري اسلامي ايران. به همين منظور پرسشنامه محقق ساخته اي داراي سه بخش نگرش (60 سوال)، گرايش (11 سوال)، و ويژگي هاي جمعيت شناختي در اختيار 13153 نفر قرار گرفت. از اين تعداد 12745 نفر (6615 نفر مرد و 6130 نفر زن) پرسشنامه مذکور را تکميل کردند و عودت دادند. در طراحي بخش نگرشي پرسشنامه از اطلاعات مربوط به ابزار نگرش به فعاليت بدني کنيون (1968) استفاده شد. اعتبار صوري و محتوايي ابزار را جمعي از متخصصان تاييد کردند. پايايي آن را نيز بعد از استفاده از روش هاي تحليل عاملي و انجام مطالعات مقدماتي با آلفاي 0.87 محاسبه شد. در تجزيه و تحليل داده ها نيز از آزمون هاي من ويتني و کروسکال- واليس در سطح معناداري 0.05 استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها نشان داد 34.5 درصد آزمودني ها هيچ فعاليت حرکتي نداشتند. از نظر آزمودني ها، به ترتيب اولويت، عواملي چون کسب نشاط و شادابي، تقويت جسم و روان، کسب اعتماد به نفس، و داشتن رفتار و اخلاق نيکو مهم ترين علل و انگيزه هاي مشارکت در فعاليت هاي حرکتي و ورزشي بودند. ضمن اينکه بين نگرش کلي آزمودني هاي زن و مرد به فعاليت هاي حرکتي و ورزش تفاوت معناداري مشاهده نشد (p=0.13, z=1.48). به طور کلي، نتايج اين پژوهش حاکي از متفاوت بودن نگرش اقشار مختلف مردم به فعاليت هاي حرکتي و ورزشي به تفکيک جنسيت، شغل، و مدرک تحصيلي است.

 نسخه قابل چاپ