بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از تحقيق حاضر عبارت است از مقايسه اکسيداسيون چربي بين دانشجويان زن و مرد غيرورزشکار. 10 مرد و 10 زن غيرورزشکار فعاليت دوي فزاينده اي را با مراحل 3 دقيقه اي روي نوارگردان اجرا کردند. در طول آزمون با استفاده از روش کالري سنجي غيرمستقيم ميزان اکسيداسيون چربي اندازه گيري شد. متغيرهاي حداکثر اکسيداسيون چربي (MFO) و شدت متناسب با آن (Fat_max) در هر فرد تعيين شد. با آزمون آماري t مستقل ميانگين مقادير بين دو گروه مقايسه شد. ميزان مطلق اکسيداسيون چربي (g/min) به طور معناداري در همه شدت هاي نسبي فعاليت در مردان بالاتر از زنان بود (P?0.05). اما در ميزان نسبي اکسيداسيون چربي (g/min/kg ffm) تفاوتي بين دو گروه مشاهده نشد. ميزان MFO در مردان به طور معناداري بالاتر از زنان بود (به ترتيب 0.26±0.07 و 0.17±0.05 گرم در دقيقه؛ P?0.05). با وجود اين، MFO در دو گروه، در شدت هاي يکساني رخ داد (مردان 41.1±7.7 و زنان 40.2±7.8 درصد VO₂max). ميزان اکسيداسيون کربوهيدرات در شدت هاي بالاتر از 40 درصدVO₂max  در مردان بيشتر از زنان بود و سهم نسبي اکسيداسيون چربي در تامين انرژي زمان فعاليت بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت. 56 درصد از تغييرات اکسيداسيون چربي به واسطه عوامل VO₂max و FFM تبيين شد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد مقادير اکسيداسيون چربي و MFO در مردان نسبت به زنان بيشتر است اما اگر دو گروه از لحاظ آمادگي بدني و توده عضلاني همتراز باشند، ممکن است زنان اکسيداسيون چربي بالاتري داشته باشند.

 نسخه قابل چاپ