بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

نظريه پردازان ادبي معاصر، از چشم انداز هاي مختلفي ژانرهاي ادبي را نقد و بررسي کرده اند. در اين ميان ميخاييل باختين، نظريه پرداز بزرگ روس، جايگاه ويژه اي دارد. وي با تاکيد بر اصطلاح کليدي «منطق مکالمه» در ميان انواع ادبي، به ويژه رمان و آن هم رمان هاي داستايفسکي، آن ها را واجد ماهيت گفت وگويي و چندآوايي مي داند. در چنين رمان هايي، صداي راوي بر فراز صداهاي ديگر قرار نمي گيرد، بلکه صدايي در کنار صداهاي ديگر به شمار مي آيد.
در ميان متون کلاسيک ادب فارسي، مثنوي معنوي از معدود آثاري است که مناظرات و گفت و گوهاي شخصيت هاي داستاني – تمثيلي آن با مولفه هايي که باختين براي منطق مکالمه اي برمي شمرد به طور تامل برانگيزي مطابقت و همخواني دارد. اين مقاله طرح و شرح اين موضوع خواهد بود.

 نسخه قابل چاپ