پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 11:12 PM
2 : نشريه دانشکده ادبيات و علوم انساني (تبريز) بهار و تابستان 1380; 44(179-178):31-44. |
نماد آب و (آبكي) در آثار ( گي دوموپاسان) (Guy de Maupassant) |
اصغري تبريزي اكبر* |
* گروه آموزشي زبان و ادبيات فرانسه دانشگاه اصفهان. |
آنچه محور بحث ما را در اين مقال تشكيل مي دهد، وراي توجه و علاقه ويژه (گي دوموپاسان) به عنصر آب و آبكي، تمايزي است كه وي بين آب شور و آب شيرين (دريا و رودخانه قائل است) : آب شور (دريا) از ديد ( موپاسان) علي رغم آنكه به جهت طوفانهاي ويرانگرش مي تواند بسي خطرآفرين و نابودكننده باشد ولي با اين همه (روراست) و يكرنگ است؛ و حال آنكه آب شيرين (رودخانه) به رغم ظاهر آرام و دوست داشتني اش، تله ها و كمينگاههاي هولناكي در درونش نهفته دارد. خلاصه آنكه آب شور (دريا) و آب شيرين (رودخانه) هر دو مي توانند به يكسان مرگ آور باشند با اين تفاوت عمده كه اولي چيزي را پنهان نمي كند و به اصطلاح (مردانه) مي كشد، در صورتي كه دومي بسان گربه اي ملوس و خوش خط و خال، چنگالهاي تيز و خون چکانش را در پس پرده اي مخملي مخفي مي دارد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |