پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 11:12 PM
6 : نشريه دانشکده ادبيات و علوم انساني (تبريز) بهار و تابستان 1380; 44(179-178):119-154. |
انديشه هاي جامي در مثنويهاي هفت اورنگ |
صدقي حسين* |
* گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تربيت معلم تبريز |
از آنجا كه بهترين وسيله شناخت هرگوينده و شاعري، آثار قلمي اوست، در اين نوشته كوشش شده است ضمن ارائه تصويري كلي از نورالدين عبالرحمن جامي- بزرگترين شاعر و اديب قرن نهم هجري- و منظومه هاي هفتگانه وي، جريان افكار و انديشه هاي او در مورد برخي مسايل، از قبيل وحدت وجود، تشبيه و تنزيه، جبر و اختيار و عشق ترسيم شود و نيز برخي ديدگاهها اعتقادي و انتقادي او در قبال طبقات مختلف اجتماع بر مبناي هفت اورنگ تحليل و ارائه گردد. مطالعه هفت اورنگ نشان مي دهد كه موقعيت اجتماعي و مناعت طبع جامي او را از مداحي و چاپلوسي، بازداشته و اجازه نداده است كه او را در مقابل اغنيا و قدرتمندان خفت و خواري نشان دهد و اين يكي از صفات نيك اوست. همچنين اين منظومه ها از اطلاعات وسيع او در زمينه هاي مختلف از قرآن و حديث و حكمت و عرفان و ... حكايت مي كند كه تحليل و بررسي موضوعي و همه جانبه آن، ما را با وسعت انديشه و حدود اطلاعات و اوضاع اجتماعي و سياسي زمانه او آشنا مي كند. |
كليد واژه: جامي، هفت اورنگ، انديشه ها و عرفان جامي، وحدت وجود، فناء في الله، جبر و اختيار، تشبيه و تنزيه، عشق. |
نسخه قابل چاپ |