بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

ايرانيان باستان چون نمي توانستند انسان آرماني خود را در جهان واقع بيابند، در جهان اساطير، پهلواني به نام رستم پديد آوردند که جامع تمام صفات نيک و آرماني بود. پس از اسلام، دلبستگي ايرانيان به رستم به زودي با محبت آنان به علي (ع) همراه شد که برخلاف رستم نه در جهان خيالات و اساطير، بلکه بر روي زمين و در ميان مردمان زيسته بود. در شعر فارسي، تا پيش از قرن يازدهم هجري قمري و تشکيل حکومت شيعه مذهب صفويه، علي (ع) غالبا در کنار رستم به عنوان مظهر شجاعت و مردانگي مطرح گشته و گاه نيز برتر از رستم قرار گرفته است. در ادب عامه نيز نظير همين جريان ديده مي شود. در مجموع، مردم ايران کوشيده اند تا اين دو ابرمرد افسانه و تاريخ را به يکديگر پيوند دهند. به اين ترتيب اعتقادات مذهبي خود را در اين مورد با علايق باستاني درآميخته اند.

 نسخه قابل چاپ